unutulur mu gökyüzü batan güneşin ardında ;
ya da saklanır mı insan onu arayan rüzgardan.
duyulmaz seslerin derin haykırışlarında buldum seni
yine şu koca şehrin sükunetinde kaybederim .
aynalardaki dostluklarla bir ömür geçmez.
kendime yeni bedenler bulurum içinde seni saklayan
bir kelebeğinkinden kısa yaşanmışlığıyla .
şekilsiz bir sensizlik sarar yine her yerimi
kadehlerin gamsızlığında ararken ,
duyulmaz seslerin haykırışlarında buldum seni
bu sefer sımsıkı bağlandım, sakladım ellerime ellerini
kendimi sende yeniden bulup terk ettim kadehlerimi.
aynalardaki dostlarımda mutlu bak şimdi
sahne belli senaryo belli figüran belli
dağıtmış hayat bütün rolleri oyuncularına
başrol ben, yanımda sen,
usulca sonsuzluğa uzanan tek perdelik oyun;
sadece biziz yazan ve yöneten...
